Het echte sprookje!

Khiva is een van de pleisterplaatsen van de Zijderoute. In vroeger tijden vas hier een bron zodat er mensengingen wonen. De plaats breidde zich inde loop der eeuwen steeds meer uit en er kwamen moskeeen en Madressen oftewel Moslimscholen. Deze zijn zowel in Khiva als in Buchara volop te vinden. Daarbij kwamende plaleizen voor de heersers die niet al te zachtzinnig omgingen met de onderdanen. Het was een soort Kalifaat avant la lettre met Sharia rechtspraak. In Khiva staat de oudste moskee van heel centraal Azie. De stad is opgeven door hoge leemkleurige muren van 10 meter hoog.

Ons hotel ligt in de binnenkant van de ommuurde stad en is rustiek ingericht. Ook Internet is rustiek hier en valt regemmatig uit. Dus de reisblog loopt alweer een tijdje achter.. Niet getreurd en in de ochtend de binnestad bezocht. Trekpleister is de grote turquoize minaret bij de westpoort. Een enorm dik geval . Met de kamergenoot Eric zijn we wat gaan rondlopen langs de vele Madressen en de oudste moskee. In dit stadje moet je een algemene inkomkaart komen van 60.000 Zum inclusief foto Dat vonden we teveel en hebben de paleizen en gebouwen aan de buitenkant maar bekeken. Een poging een kleine foto te maken in het grootste plaleis stuitte op een strenge en kordate Oezbeekse...

De temperatruur is weer geweldig en de lucht staalblauw Arme Nederlanders in hun regenklimaat...In de middag hebben we langs de borstwering van de muren gewandeld tot de noordpoort. Geen hekje aan de rand dus even bij de muur blijven. Bij de noordpoort kon je niet naar beneden dus het hele eind weer terug. Er staat hier dan ook nergens wat aangegeven.... In de middag kwam onze gids en moesten we alsnog de algemene inkom betalen want de uitleg was ook in de paleizen. De man sprak duidelijk en voortreffelijk Engels Zo erg dat de technische uitleg van debouw van de muren voor mij niet meer te volgen was. Laat maar praten je bent het zo vergeten. De uitleg in de oudste moskee was uitputtend. Hier staan tal van houten gebeeldhouwde pilaren die vele honderd jaren oud zijn.Maar de symboliek erachter is me ontgaan. De man gaf gewoon een college islamistiek..

In de avond was het eten op de vierde etage buiten op het terras van een restaurant. Het uitzicht was bijzonder sprookjesachtig in de ondergaande zon. De minaretten tekenden zich af in de oranje gloed van de ondergaande zon. Een opgetrommeld muziekgroepje met lokale muziek gaf een extra accent. Niet te lang deze muziek want het verveelt erg snel... Morgen vroeg op naar Buchara

Das Kapital

Gisteren brak onze eerste Oezbeekse volle dag aan. Omdat we nog geen lokaal geld hadden en ze bij de grens niet op het idee van een wisselkantoor zijn gekomen, konen we volgens onze immer actieve reisleider Daniel beter eerst maar wat geld wisselen. We blijven voorlopig in dit land dus iets van een paar honderd dollar naar Zum. Je gaat na het hotel gewoon tweede straat rechts en links moet je zijn. Nou dat werd me wat. In kleinegroepjes liepen de dollarspekkers door de lange banen waar je nauwelijks kon lopen door de diepe geulen en de begroeide bermen. Maar de bank Das Kapital (Marx?) kwam niet in beeld.

De groepjes braken op omdat iedereen het ineesn beter wist Vragen leverde brede armbewegingen van de lokalen op. Maar geen resultaat. Naar links dan weer terug en weer verder weg. Ik was het beu en ben alleen naar het Hotel van Jip en Janneke gelopen Een uur weggeweest. De immer actieve Daniel begreep het ook niet maar de lokale hotelboy raadde me aan om Maps.Me te gebruiken. Een app op de telefoon die je de weg wijst. Binnen 8 minuten was ik op de bestemming Alles lijkt hier op elkaar en de straten zijn volgens een dambordsysteem. Maar je moet wel weten welke de goede straat is want er zijn ook zogenaamde straten..

Bij Das Kapital aangekomen had de hele groep inmiddels aangesloten Na veel omzwevingenwaren ze er ook beland en de meesten hadden al gewisseld. Als je tweehonderd dolalr wisselt moet je hier geen kleine coupures pakken anders heb je boodschappentassen nodig. In eerste instantie deed Das Kapital mnoeilijk met paspoorten en grensdocumenten Maar dat leerden ze snel af. Twintig man moest er doorheen. Na een kwartiertje stond ik ook buiten met pakken Zum Je bent hier snel miljonnair, vandaar Das Kapital

Nog even naar de markt en dan met de bus naar de eerste bestemming. Dat is Khiva een historische stad aan de zijderoute. Onbderweg hebben we in de woestijn een zandkasteel bezocht, niet een kleintje maar een vestingsburcht langs de zijderoute De woestijnen zijn nu onderweg een onderdeel van deze reis. De temperaturen zijn in de ochtend ronduit laag en redelijk in de middag. Aan het einde van de dag kwamen we in Khiva aan. We komen nu in een echt sprookje terecht. We zitten binnen de bruinlemen stadmuren en overal zijn groenbalau betegelde minaretten Eeentje van bijna zestig meter! In de avond loop je door straatjes zonder vekeer waar Madrassen (Islamscholen) staan, er wordt gedanst op lokale muziek en de gebouwen zijn verlicht De zon gaat ondr een een oranje kleurige lucht.

Morgen gaan we de stad in en krijgen we een rondleiding in de middag En we hebben de tijd. Gelukkig nu geen voetbal maar gewlidige cultuur en een aardige kamergenoot! Het goedeleven kan beginnen!

Grensperikelen

Met pijn in ons hart moeten we afscheid nemen van alle geleide confort die Bassie ons bood, maar eigenlijk was het ook mooi geweest. Turmenistan is een feite een politiestaat waar alles voor je wordt bedacht. Ambtenaren krijgen voorrang op woningen en luxe daaromheen. De inkkomsten zijn gemideld ondanks alle rijkdom maar 400 dollar per maand. En alles wordt gecontroleerd. Vandaar dat ik in het blog maar vriendelijk over een zekere Bassie sprak die ze daar nogeens niet kennen. Einde van het sprookje helaas..

Gisterochtend heeeeel vroeg op Laurens zou hierbij een hartverzakking krijgen. Half vier in de ochtend op want we moesten het vliegtuig halen voor een binnenlandse vlucht naar Dagoluz oftwel Tashauz. Dat licht vlakbij de Oezbeekse grens. Onze Russische gids Slava blijft nog even bij ons. De vlucht verliep prima Turmenistan vliegt met goede vliegtuigen want er is geld genoeg door de olie en gas. Een klein uurtje en om zes uur waren we al ter plekke We reisden met Hadj gangers die net terug uit Mekka kwamen In het vliegtuig werd al gebeden dus de landing verliep vlekkeloos.

Eerst maar even een koffiepauze maar helaas zijn hier geen leuke restaurantjes langs de weg Een statig Bassiehotel ontving ons tussen de vele marmeren gangen en onpeilbaar hoge plafonds met lusters Er warne geen gasten voor ontbijt maar nochtans stonden de attributen en het brood klaar onder lagen plastic. De koffie was niet lekker en de zoette Nescafe melkpasta ook niet. Rijden maar naar de grensplaats om nog even een oude karavanserai uit Ploo's tijd te bezoeken. De al bekende twee Tombes tegenover elkaar met de hoge facades. Alles wel vele honderden jaren oud maar redelijk in tact Daarna nog een oude moslim stad die na aardbevingen en oorlogen al aardig was vervallen Een immens hoge minaret stata er nog net een gebogen top door een laatste aardbeving Hij lijkt zo op je neer te vallen.,

Eindelijk de grens Na een lekkere turkmeense maaltijd bij kennissen van Slava reed de bus tot er ineens een groen hek over de weg stond Groen is trouwens de kleur van Turkmenistan Daarom was alles op de luchthaven groen en goud. Daar stond de bus dan De poppenkast van de grens gaat beginnen! Ik hoorde al iets van vier uur! Na een kwartier praten met Slava en de camouflagemilitairen achter het hek mocht het open. De bus mocht zelfs tot aan het grensgebouw rijden 400 meter verder, Maar Bassie wil zijn gasten zomaar niet kwijt..

Er moeten formulieren worden ingevuld en bassie wil weten wat we aan geld bij ons hebben Ook je gouden sierraden moet je opgeven en je camera en je telefoon.. Daarna gaat alles onder een scanner waar niemand achter zit. Maar zo hoort die controle nu eenmaal. Standaard moet de motor van de scanner lopen. Alras bleek waarom Eerst natuurlijk al een tweede paspoortcontrole Maar drie dames en een dikke militair gaan je hele bagage overhoop halen. Je moet maar eens iets van bassoe meenemen! Souveniers en medicijnen moeten gecomtroleerd worden Dat laatste bezorgde sommige medereizigers een rood hoofd omdat zij bijzondere dingen bij zich hadden. Dat duurde en duurde alles moest achterhaald worden..

Ik leidde de contoleurs af met de Quest en wat Franse boeken Dat werkte wat snelle Er werd Spaans en Russisch gesproken. Dat ging relaxter en eindelijk konden we na anderhalf uur door het laatste groene hek met... een paspoortcontrole. Honderd meter lopen. met koffer en al. Achiel verbeet zich Hij had zijn dure nikes in Asgabad laten staan.. Bij de oezbeekse controle met weer de paspoorten en een arts die je temperatuur wilde weten En weer demedicijnencontrole. Weer twintig man. Dat duurde weer een aardige tijd. Weer formulieren invullen en minitiuus weerden nageplozen. Aan mij werd gevraagd of ik toch nog medicijnen bij me had. Wat denk je ? Ik ben sportman ! Oh ja sprak de militaire dame? What kind of sport? Oh powerlifting ! OK bezweek de tante en ik kon door. Eindelijk alleen weer door niemandsland In Oezbekistan! Een soldaat met shotgun wachtte me op Het was OK na weer een controle.

Iets verderop stond onze reisleider Daniel ongeduldig te wachten Hij stond er er al vele vele uren. Nadat de hele clug compleet was konden we het nieuwe lannd in Wat eenb verschil. Geen groene vlaggen en sterren meer nergens afbeeldingen van de kleinzoon van Bassie. Een woestijnachtig landschap kwam voorbij. We waren aardig afgedraaid na deze lange dag. Maar de stadjes en dorpen zijn gemoedelijker. En overal is bier en wijn. NBa het macabere bezoek aan een grafheuvel met vele moslimgraven raakten we eindelijk inhotel Jip en janneke Dat was het niet helemaal maar na die Bassieverhalken mag dat wel. Morgen gaan we Zum wisselen wantr we blijven voorlopig in dit land. Het eten bij Jip en Janneke was uit de kunst Eindelijk veilige salades en een heerlijkeflesbier Alles hier een halve liter maar dat is nooit weg.

Het weer is hier stukken draaglijker geworden In de ochtend is het ronduit koud We zitten nu echt vlakbij de woestijnen die in de nacht enorm afkoelen.Maar overdag is het ook heerlijk met 25 graden En dat dat weer in nederland.. In Asgabad is het nu 27 graden om 22.00 uur Maar daar zit je bij heethoofdige ayatolla's en Bassie in de buurt...

Bassies showroom

Na der ongehoorde ontvangst van de grote Bassie hebben we gisteren zijn etalage bekeken. De stad ademt een en al pompeuse ambiance. Het hotel klatert van buiten van het goud maar heeft een wifi die de boeren in de Peel nog niet zouden willen. voor een dollar kun je net een klein emailtje versturen maar een foto of een appje zijn al te veel. De dienaren mogen daarom ook hier niet te veel pompeuse andere steden zien.

Bij het openmaken van de zware veloursgordijnen zien we al meteen de eerste enorme slagroomtaart buiten voor ons liggen; het circus met zijn gouden topping Jammer dat het dak niet kan draaien. Daarna volgen vele Kunstwerken die veeal op rotondes prijken. Ook deze draaien weer helaas niet mee met het zer matige verkeer. Met de bus eerst maar eens naar een joekel van een moskee. Een geschenk van Turkije waar Bassie goed bevriend mee is. Hoe kan het ook anders... Daarna naar de vele witmarmeren nougatine gebakjes met weer een gouden topping of een gouden Bassie er boven op

Toppunt was het Huwelijksgebouw waar de dienaner aangemoedigd worden om te trouwen. Een kolossaal gebouw van kriskras opgestapelde dozen met op de top de aardbol gevangen in de ster van Bassie. De huwelijksruimtes waren overigens akelig stil en ook het redelijke stadsverkeer was verre te zoeken. In de verte doemde het grensgebergte met Iran op. Hier wonen de Ayatolla's met weer andere hobby's Verder naar het neutraliteitsgebouw in de vorm van een raket, en het hotel dat uit Dubai lijkt gecopierd te zijn in de vorm van een zeilboot. Het werd ons allemaal te veel.

Op naar de Russische markt om wat te eten. Een kleurrijk geheel maarr met bijzonder wantrouwende onderdanen van Bassie Zodra je een fotokamera ook maar uit je zak haalde was alles in rep en roer. No pictures. Verder kenden ze enkel het woord Delete=wissen als een deelnemer van ons te ver was gegaan. Toch lukte het Peterbaas om hier doorheen te prikken. Het eten was Turkmeense snack met aardappelblokjes uit de olie en kip in een knoflooksausje. Bier is nergens meer in het land te krijge vanwege de aanstaande Martial games uit Azie. Dan wordt er gekong Fu'ed en geworsteld en karate gespeeld Om te vermijden dat de Aziaten zich zouden bezondigen aan de drank is het er gewoon niet meer.

Als laatste een bezoek aan de grootste moskee van het land met een koepel van honderdzestig meter. Hier werden we snel uitgebonjourd. Niet serieus genoeg denk ik Een oppasser klapte om de haverklap als je een kiekje wilde maken. Ik heb hem teruggeplaagd door ook te klappen als de muzelman even niet oplette..

In de avond met een deel van de club gaan eten ergens onder de bomen. De drank (bier) werd uit allerlei felsjes bij elkaar gegoten om ons te gerieven Akkes in grote vazen waar we uit konden schenken. Nee ik heb het daar wel gezien onderhand. Vanmorgen heel vroeg zijn we met het vliegtuig naar het noordenb vertrokkenb en zitten we nu in Nukus in Uzbekistan

Turkman Bassie

Gisteravond zijn we aangekomen in het land van Turkman Bassie. Hij heeft niets met Adriaan maar wel met witmarmer en goud . Bassie is geboren in een land met veel olie en gas: Turkmenistan.En dat merkten we al meteen bij aankomst in dit woestijnland.. Eeen van de meest gesloten landen ter wereld.

De luchthaven in de meest luxueuze op aarde en oojlde rustigste. Zodra we een vliegtuig durft te landen schieten honderden onderdanen van Bassie in de stress. Er komen mensen aan! Soldaten met petten twee keer groter dan hun hoofd, scholieren met petten op en bordjes met welkome, gerants in zwarte pakken. Allen reppen zich naar hun vaste standpunt

Beleefd knikkend lopen we langs de vele dienaren. Alles is wit marmer en groen hier. Niet over het diepe tapijt lopen maar zoeven over de groene loopbanen langs de vele hoge petten. De dienaren blijven beleefd maar verstaan je niet als je ze aanspreekt Natuurlijk niet. Ze moeten niet te veel aan de weet komen.

De controle is uitputtend bij elke bocht vraagt men om je paspoort en je wordt geleid naar een luxueus loket om je 14 dollar landbelasting te betalen aan hoog gemutste dames die moeten blijven lachen. Alle vingers moeten gescand worden en met een robot die op en neer gaat wordt op juiste hoogte een foto gemaakt.

Ook de bagage gaat door scanners waar net als elders tientallen controleurs staan. Voor Bassie heeft iedereen werk. Na de twintigste paspoortcheck gaat de hemel van Bassie open. Je beland op het meest luxueuse parkeerterrein van het land.Geen auo's geen opdringerige taxis, geen bussen.. niets een serene stilte want hier landen maar enkele vliegtuigen per dag. .

Snel naar het pompeuze hotel in de stad met de bus. We zijn doodop van de reis. Morgen gaan we echt met Bassie en zijn stad kennismaken En dan gauw wegwezen hier...

Reisbeschrijving Zijderoute 2017

Voor de liefhebbers alvast de korte en uitvoerige reisbeschrijving van deze monumentale reis! Verder heb ik een nieuwe fotoreportage toegevoegd en een drietal korte filmpjes van

Ashgabad

Oezbekistan

De Charyn Canyon in Kazachstan

• 
  
• 10-09-2017Amsterdam - Ashgabat (Turkmenistan)
• 11-09-2017Ashgabat
• 12-09-2017Ashgabat - vlucht naar Tashauz - excursie Kunya Urgench - Nukus (Oezbekistan)
• 13-09-2017Nukus - Khiva
• 14-09-2017Khiva
• 15-09-2017Khiva - Boechara
• 16-09-2017Boechara
• 17-09-2017Boechara - Shachrisabz - Samarkand
• 18-09-2017Samarkand
• 19-09-2017Samarkand - Tasjkent
• 20-09-2017Tasjkent - Aksu Djabagly (Kazachstan)
• 21-09-2017Aksu Djabagly
• 22-09-2017Aksu Djabagly - Bishkek (Kirgizië)
• 23-09-2017Bishkek - Tamga
• 24-09-2017Tamga - Djeti Oghuz
• 25-09-2017Djeti Oghuz - Karakol
• 26-09-2017Karakol
• 27-09-2017Karakol - Kegen Pass - Kolsai meren (Kazachstan)
• 28-09-2017Kolsai meren - Charyn Canyon - Almaty
• 29-09-2017Almaty
• 30-09-2017Almaty - Amsterdam

Dag tot dag

Turkmenistan

Dag 1 Amsterdam - Ashgabat
Dag 2 Ashgabat
Dag 3 Ashgabat - vlucht naar Tashauz - excursie Kunya Urgench - Nukus

De reis begint in de hoofdstad van Turkmenistan, Ashgabat, die gelegen is aan de voet van het Kopet-Dag gebergte. De stad is in 1948 totaal verwoest door een zware aardbeving en in de jaren vijftig helemaal opnieuw opgebouwd in karakteristieke Sovjetstijl met veel wit marmer. De plotseling overleden alleenheerser Niyazov (Turkmenbashi) heeft de hele stad naar zijn idee herbouwd met als middelpunt een gigantische triomfboog, de Neutraliteitsboog, uit 1998. Bovenop staat een 12 meter hoog verguld standbeeld van de oud-president dat langzaam met de zon meedraait. In Ashgabat kun je heerlijk slenteren over de boulevards, langs moderne gebouwen en over markten waar kleurig geklede Turkmeense vrouwen hun waren verhandelen.

Vanuit Ashgabat vliegen we op dag 3 over de hete zandwoestijn Karakum (‘zwart zand’) naar Tashauz. Onderweg naar Nukus bezoeken we de oude stad Kunya Urgench, voormalig hoofdstad van het belangrijke Centraal-Aziatisch koninkrijk Chorezmia.

Mausolea en moskeeën tonen de glorie van weleer van de Khorezm, een rijk dat zich uitstrekte over delen van Turkmenistan en Oezbekistan. Beroemde wetenschappers als Avicenna en Al Beruni verbleven ooit in deze stad. Daarna steken we de grens over naar Oezbekistan waar we de nacht doorbrengen in Nukus.

Oezbekistan

Nukus is een traditioneel plaatsje waar nauwelijks een toerist te vinden is. Een bezoek aan het Savitskymuseum met een bijzondere collectie aan zeldzame Russische avant-garde schilderijen is zeker een bezoek waard. Ook kun je hier kennis maken met het nomadische leven want het museum herbergt ook een collectie aan typisch handwerk van de nomadenstammen in de omgeving zoals tapijten, borduursels en yurt decoraties.

Dag 4 Nukus - Khiva
Dag 5 Khiva

De volgende dag rijden we in de middag richting Khiva. We maken onderweg een stop bij een oud woestijnfort Toprak-Kala. In Khiva slapen we in een eenvoudig familiehotel in de buurt van de stadsmuren.

Je hebt hier ruim de tijd om de bezienswaardigheden te bekijken. De goed bewaarde binnenstad vol monumentale gebouwen ligt binnen hoge lemen stadswallen. Je proeft hier de sfeer van weleer toen Khiva een welvarende stad was op de zijderoute. Een schitterend voorbeeld hiervan is het 12e-eeuwse paleis Kukhna Ark met een prachtig gedecoreerde openluchtmoskee, een harem, een rechtszaal en nog veel meer. Vanaf het oudste deel, het Oq Shihbobo Bastion, heb je een prachtig uitzicht over de vesting en de oude stad. Het oude ommuurde deel van deze stad, de Itsjan-Kala is een verzameling mausolea, medressen en moskeeën uit de 18e en 19e eeuw waarvan de meeste schitterend zijn versierd met blauw gekleurd tegelwerk.

Vanaf één van de vele minaretten heb je een goed uitzicht over de oase en de woestijn. Vanuit deze museumstad rijden we in een uur of 6, dwars door de Kyzylkum woestijn, naar de heilige Oezbeekse stad: Boechara. Onderweg maak je kennis met de rivier Amudarya die je met de bus verschillende malen oversteekt.

Dag 6 Khiva - Boechara
Dag 7 Boechara

Boechara is ongeveer 2000 jaar oud en biedt een overvloed aan heiligdommen, tombes en koranscholen. Het lijkt wel of Boechara, dat al in de 9e eeuw beroemd was, niet veel is veranderd in de laatste eeuwen. Door het gebruik van lokale materialen geeft de overheersende zandkleur een uniform uiterlijk aan de oude binnenstad. Tientallen karavanserais, medressen, moskeeën en overdekte markten liggen compact binnen de sjachristan, de oude stad.

Het hoogste bouwwerk is de 12e-eeuwse Kalon-minaret, versierd met geglazuurde blauwe tegels, die de verwoesting door Dzjenghis Khan heeft overleefd. Oud Boechara werd midden in de woestijn door diverse kanalen van water voorzien dat werd opgevangen in stenen vijvers. Hier kwam de lokale bevolking samen om water te halen, thee te drinken en nieuwtjes uit te wisselen. Tegenwoordig is de rand van het sfeervolle Lyab-i-Khauzplein hiervoor 'the place to be'. Theeslurpende mannen komen hier een potje schaak of backgammon spelen in één van de traditionele theehuizen.

Van de 200 historische vijvers is Liabi Chauz de grootste en de omgeving het meest sfeervol. Eet hier, gelegen op grote divans, een sjasjlik of een plov, de traditionele schotels in Centraal-Azië. Dichtbij vind je nog een synagoge als overblijfsel van de eens grote joodse gemeenschap. Het oudste monument van Boechara is het fijnzinnige mausoleum in baksteen van Ismail Samani gelegen in een park even buiten de oude stad.

Dag 8 Boechara - Shachrisabz - Samarkand

We trekken de woestijn door en rijden naar Shachrisabz, de geboorteplaats van Timoer Lenk, bijgenaamd ‘de kreupele’, die in de 14e eeuw het gebied van Turkije tot aan India veroverde. Hij bouwde hier zijn zomerverblijf. Van dit Ak-Saray paleis is slechts één kant van de 55 meter hoge triomfboog overgebleven. Verder zie je hier een moskee en een mausoleum dat Timur voor zichzelf had bestemd.

Dag 9 Samarkand

Het legendarische Samarkand was de belangrijkste plaats op de zijderoute en is onbetwist één van de hoogtepunten van deze reis. Samarkand wordt met recht één van de fraaiste steden ter wereld genoemd. Koepels en minaretten zijn versierd met ingewikkelde mozaiek- en reliefmotieven. Twee spectaculaire medressen en een moskee met betoverende hemelsblauwe mozaïeken omsluiten het reusachtige Registanplein en boven de bazaar torent de koepel van de Bibi Khanum uit.

Samarkand is de meest tot de verbeelding sprekende naam van alle steden aan de zijderoute. De stad is al meer dan 25 eeuwen oud en werd nog veroverd door Alexander de Grote. In deze parel van de zijderoute is het Registanplein zonder meer het grootste juweel van Centraal-Azië. Op dit plein pronken drie schitterend betegelde gebouwen met scheefgezakte minaretten daterend uit de 15e tot 17e eeuw. De Gur Emir, het sobere mausoleum van Timur en twee van zijn zoons, heeft een majestueuze azuurblauw geglazuurde koepel.

Het meest 'romantische' oord is de begraafplaats Sjahi-Zinda, een uitgestrekt gebied van graven met kleurige koepels. Dichtbij ligt het 15e-eeuwse observatorium van Ulug Bek, beroemd astronoom en Timurs kleinzoon. Rondom de Bibi Chanum moskee, genoemd naar de Chinese vrouw van Timur, vind je de levendige markt waar verschillende volkeren in het Tadzjieks met elkaar onderhandelen. Drink hier een lekker kopje thee in een tsjaichana (theehuis) met de lokale bevolking.

Dag 10 Samarkand - Tasjkent

In de moderne hoofdstad Tasjkent reis je per metro naar het antropologisch museum of de bazaar. Je kunt ook even neerstrijken in een park waar je Russische en Oezbeekse families ziet flaneren. De brede boulevards in Sovjetstijl zijn aangelegd na de verwoestende aardbeving van 1966. Enkele mausolea uit de 15e eeuw en de Kukeldasj medressa zijn een kijkje waard. De grote Chorsu bazaar biedt allerlei koopjes. Geniet de laatste avond in Oezbekistan van een heerlijke maaltijd in een karakteristiek restaurantje-aan-huis in het sfeervolle centrum.

Kazachstan

Dag 11 Tasjkent - Aksu Djabagly
Dag 12 Aksu Djabagly

Na alle culturele hoogtepunten wordt het tijd voor natuurlijke hoogtepunten. Van de Oezbeekse hoofdstad reizen we naar de grens met Kazachstan. De grensprocedure zal nog enige tijd kosten, voordat we onze weg vervolgen over de noordelijke zijderoute en door het imponerende bergachtige landschap rijden. We verbiljven in het Aksu Djabagly natuurreservaat, het oudste natuurreservaat van Centraal-Azië dat verschillende mogelijkheden biedt voor leuke wandelingen. De mooie bergachtige omgeving biedt spectaculaire uitzichten met watervallen en je ziet tal van verschillende vogelsoorten.

Kirgizië

Dag 13 Aksu Djabagly - Bishkek

Na twee overnachtingen in deze mooie natuurlijke omgeving bereiken we de grens van Kirgizië en niet veel later Bishkek. De hoofdstad van Kirgizië is een vrij nieuwe stad met veel groen op de grote pleinen en brede boulevards. Leninbeelden en Sovjetarchitectuur contrasteren hier met gezellig volle terrassen en groene parken. Cultuurliefhebbers kunnen hier een bezoekje brengen aan het museum over Lenin.

Dag 14 Bishkek - Burana toren - Tamga

Ergens in de velden bij het plaatsje Tokmok vind je de Burana toren die gebouwd werd in de 11de eeuw. Een heuvel met historische opgravingen, een begraafplaats en deze toren zijn de enige tastbare overblijfselen van de Sogdische stad Balasagun.

Kirgizië biedt een veelheid aan fraaie natuur, rust en ruimte. Het is een bergachtig land waar we ons bijna voortdurend op een hoogte van meer dan 1700 meter bevinden. De grootste attractie is het gebied rond het Issyk-Kul-meer dat een grote variatie in ecosystemen herbergt. Het meer zelf op zo’n 1700 meter hoogte bevat warm thermaal water, waardoor het niet bevriest. In Tamga, gelegen aan de oevers van het Issyk Kul meer, kun je heerlijk wandelen. Of misschien neem je liever een duik in het warme water!

Dag 15 Tamga - Barskoon Vallei - Djeti Oghuz

Vanuit Tamga rijden we naar de Barskoon Vallei, een schitterende vallei waar je een heerlijke wandeling kunt maken, watervallen kunt bezoeken en een monument van de eerste Russische astronaut, Yuri Gagarin, kunt bezichtigen. We brengen de nacht door in een traditionele yurt in Djeti Oghuz te midden van de schitterende natuur waarbij je de tent en de sanitaire voorzieningen deelt met enkele groepsgenoten. Voor de maaltijden wordt gezorgd.

Dag 16 Djeti Oghuz - Karakol
Dag 17 Karakol

De volgende ochtend rijden we verder langs het immense meer naar het stadje Karakol met haar typisch Russische uitstraling in de vorm van lage houten huizen en enkele Russisch-orthodoxe kerken. De straten worden hier beschaduwd door populieren. Op enkele kilometers van Karakol, bij de door een aardbeving ontstane Michailowska-kloof, bevindt zich het graf van de Russische onderzoeker Przewalski, die het naar hem genoemde paard ontdekte. Met de Hemelse Bergen op de achtergrond kun je een mooie wandeling maken.

Kazachstan

Dag 18 Karakol - Kegen Pass - Kolsai meren
Dag 19 Kolsai meren
Dag 20 Kolsai meren - Charyn Canyon - Almaty
Dag 21 Almaty
Dag 22 Almaty - Amsterdam

We hervatten onze reis met een prachtige rit door de uitgestrekte natuur en rijden via een bergpas Kazachstan weer binnen. Rondom de schitterende Kolsai meren in het Tien Shan gebergte kun je uitstekend wandelen en een blik werpen op het traditionele Kazachse leven.

Onderweg naar Almaty stoppen we bij één van de grootste canyons ter wereld: de Charyn Canyon. Deze canyon wordt ook wel het kleine broertje van de Grand Canyon genoemd. Het dramatische uitzicht op de door erosie uitgesleten rotsformaties is meer dan indrukwekkend. We reizen door naar de oude hoofdstad Almaty die prachtig is gelegen aan de voet van het Alatau gebergte.

Almaty draagt nog een typische Sovjetstempel uit: boulevards op paradebreedte, classicistische architectuur en veel parken. Uit de tsarentijd dateren de hemelsblauwe Nikolaaskathedraal met een indrukwekkende verzameling relikwieën en iconen en de houten Zenkov-kathedraal in het Panfilow-park. Het zijn één van de weinige bouwwerken die de aardbeving van 1911 hebben overleefd. In het Gorki-park kun je nog op ouderwetse wijze genieten van uitgaan en ontspannen in Sovjetstijl: een roeivijver, een dierentuintje en een speelgoedtreintje.

Een ritje met de kabelbaan naar de heuvel Köktjube geeft je een mooi uitzicht over de stad en over de bergen aan de zuidkant. De beroemde ijsbaan Medeo ligt 15 km van de stad op 1.700 meter hoogte en schaatsliefhebbers kunnen hier hun hart ophalen. Misschien kun je je persoonlijke record op de 500 meter nog verbreken!

Met een bezoek aan een badhuis kun je deze imponerende reis in stijl afsluiten. Vanuit Almaty vliegen we tenslotte weer terug naar Amsterdam.1

De Kaap voorbij!

Het zal de lezer niet zijn ontgaan dat de Kaapreis inmiddels ten einde is. Na aankomst in Oslo en bezoek aan de stad die in verkiezingskoorts lag, zijn we na een dag verder gegaan naar Kopenhagen. Omdat we vroeg vertrokken waren we rond half vijf in de Deens hoofdstad en konden we een paar uurtjes genieten van de Kleine Zeemeermin en de haven waar op dat moment een onderzeeer met aan boord een zekere Mads en Kim Wall zaten.

De stad is prachtig en baadde in de avond zon Geweldige gebouwen en oude monumenten. Maar dat is dan ook meteen het enige stedelijke aan Denemarken. Buiten de stad gelden enkel de spaarzame rode legoboerderijen en de vele korenvelden. Omdat er weinig vee is, vind je maar weinig mais. De terugreisdag was lang. Zeer lang. En bovenal saai. De Noordduitse Laagvlakte munt niet uit in vertier of je moet Bremen of Hamburg bezoeken. Rond vijf uur waren we weer bij Tante Tok in Didam. Daar werd al afscheid genomen van enkele reisgenoten die niet met de bus naar hun bestemming reden Ook Laurens vertrok met enkele medereizigers die in Eerde wonen.

Het avondeten was gezellig en betaalbaar. De vele bussen buiten hadden hun bestemming gewijzigd en vertokken door het hele land. Mijn bus maakte niettemin nog een omweg naar de stad Helmond via Uden Het was al bijna donker toen ik mijn auto gelukkig in goede staat weer aantrof op het parkeerterrein van de Tongelreep. Voor Laurens zit het er nu al weer op. Die begint morgen al aan zijn eerste lesdag. Voor mij nog niet want de tickets naar Ashgabad zijn vanmiddag binnengekomen! In september weer een enerverende reis!

Dirie weken door Turkmenistan, Oezbekistan, Kirgizie en Tadjikistan; op zoek naar de Zijderoute van Marco Polo.

De schaatsploeg

Donderdag 10 augustus Naar Trondheim

De lange reistijden zijn weer aangebroken. Enorme afstanden zullen weer onder de buswielen verdwijnen. De avonden worden steeds donkerder en het landschap steeds groener en lager. Deze dag passeren we onder tientallen lange tunnels en langs vele meren. Een saaie reisdag die toch nog erg onverwacht zou eindigen. Na wat pauze's onderweg arriveerden we in de middag Nabij Trondheim, onze eindetappe. Deze stad is bekend van de olynmpische spelen lang geleden en de springschans en twee schaatshallen getuigenb er nog steeds van.

De ijshockeyhal was open, mits je de weg wist. De meesten dropen weer af maar onze laatste kleine groep dook de kelder in. Om deze hallen groot te maken werd eenb diep gat in de grond gemaakt waarop werd gebouwd. Laurens was ik al meteen kwijt, maar die was opweg naar een groen voetbalweld. Gewoon doorlopen bij de receptie en dan de entree van de hal Eeen enorm hoog dak omzoond door betonnen tribunes. In het midden kreeg een meisje jongleerles

De trappen weer op en je kam in de rondgang van de tribunes met vele grote posters van schaatsers uit een ver verleden zoals Fornaes. Het skelet is van onbewerkt beton en doet bunkerachtifg aan. Vreemd dat deze hal eigenlijk voor de meeste tijd leegstaat. Daarna naar de springschans. Bij het nieuwjaarsspringen ljkt deze erg klein en de spring een kluitje van een cent. Maar in werkelkijkheid is de schans enorm! Beneden zie je enkel de landingstafel de rest ligt achter een enorme kromming. De meesten gingen met de skilift naar boven. Maar Peterbaas en nog 4 anderen verzozen de metalen gaatjestrap

Wat een gigantische klimpartij! In het begin valt het mee maar verderop is het aardig zwaar. Smal en steil, zeker als je naar beneden kijkt. De baan is nu van borstels zodat er toch getraibd kan worden. Lau was ik in het begin al kwijt. Het prestatieinstinct kwam in hem boven. Op je tyandvlees kom je aan op de bovenkant van de landingstafel, Dan volgt de steile afdaling. Lau was al lang boven. Nu steil klimmen aan de rechterkant 600 - 700 - 800- 900 treden nu. Tot 960 dan boven. Flink applaus van de kabelbaanmensen en de andere klimmers. Het uitzicht was weer adembenemend over de baan en het dal in de verte Tijd voor een selfie

Aangekomen in Hamar de grootste verrassing. De komplete Nederlandse Schaatsploeg was in training. Voor het Vikingstadion een busje van Jumbo Lotto. Daarnaast enkel schaatsters zoals Jan Smeekes (1000 meter) Daarnaast nog een meijer en een andere. Ze warenbuiten in de zon met krachttraining bezig. In de verte kwam Jacques Orie aanlopen. De schaatstsers waren verblufd bij het aankomen van zoveel Nederlanders. In de verte koos Sven Kramer het hazenpad Hij is als topper wat mensenschuw geworden. Tijd voor foto's net Jan en films met de schaatsters. De dag kon niet meer stuk

In de avond namen we afscheid van onze gids en chauffeur Werner Laurens heeft een uitstekende pot opgehaald. Hij moet naar huis omdat hij anders te veel uren achterelkaar maakt.

Vrijdag 11 augustus naar Oslo

Weer een sombere dag in de ochtend. Dat is hier al een tijdje hetzelfde. Weer een lange reis via de E6; de hoofdweg in Noorwegen naar het zuiden. Nu moeten er weer afstanden gemaakt worden. En de weg wordt hier helemaal opgeknapt. Dat kan maar een paar maanden in het jaar De winter is afgelopen in mei of juni en begint weer eind september., Wer de eindelozen tunnels. Ja je moet voor deze Kaapreis wel wat over hebben. Een stop werd gemaakt bij een klein plaatsje met het eerste station. De treinen hebben hier grote sneeuwschuivers voor de neus.

Karren weer naar de volgende attracht, een Staafkerk. Deze houten kerkjes zijn typisch in Noorwegen Klein en rank met een staafvormige toren. Alles van hout. Binnenkomen kan enkel met geld. Ondanks het enorme betalingsoverschot van 600 miljard euro moeten beziekers hier nog steeds geld betalen vooreentree vaan de kerk No pay no pray spark ik tegen de commies die me met een zure glimlach beantwoordde.

Eindelijk in Oslo maar ook weer niet De hoodstad ligt 50 km verder naar het zuiden. In het Westernhotel was het tijd voor een douche na die loodzware reisdag. Het uitstekende avondeten met gemarineerde kip maakte weer veel goed.

Zaterdag12 augustus Oslo

Eindelijk uitslapen! We bezoeken de hoodstad vandaag met de bus en daarna een wandeling Ook hier weer naar de sps zonder beklimming. Op de biatlonbaan was de wintertraining al begonnen en hoorden we de knallen van de jagersgeweren. De stad telt niet zoveel echte monumenten. Noorwegen is lang arm geweest onder beheer van Zweden. Pas na de onafhankelijkheid in 1907 en de vondst van olie in de zeebodem ging men er hier op vooruit. De laatste tijd gaat het weer minder goed door de daling van de olieprijs. Het levenspeil ligt hier nog steeds hoog door de oliereserves zodat wij hier de hoofdprijs betalen. Iets van 10 od 20 procent meer. Een bieertje koste Henk van onze club iets van 12 euro

Boiten vertrekken hier naar Kiel en Stockholm De meesten gaan naar Kiel om wat drank te kopen. Zou de alcoholprijs hier omlaag gaan dan was de helft van het land binnen de kortse keren dronken. Het beeldepark met de vele realistische granieten en bronzen beelden was geweldig De zon kwam door en de temperatuur was aangenaam. Hier is dit jaar nog slechts een dag van 25 graden geteld De avondenzijn steeds koel (12 graden)

In de middag een stadswandeling met lau en Harrie uit Franrijk over de Kalverstraat van Oslo naar het station. De treinen lijken hier erg op de Stadler Flirt (sprinter) Geen oude lokomotieven meer Het was erg druk op straat vanwege de zaterdag Veel mensen vierden weekend met een fors glas bier. Kleintjes bestaan hier niet. Naar het koningklijk paleis ! De berg op en daar stonden de wachten. Koningin Sonja heb ik neit gezien. Tenslotte terug naar het Raadhuis waar de bus ons terug gaat brengen naar het hotel. Morgen vroeg op! Terug naar Kopenhagen! Misschien daar nog een tocht. Maar we hebben zoveel gezien dat het allemaal wel erg onoverzichtelijk wordt.