Het maken van reisverhalen in Indonesie is werkelijk een crime Verbindingen vallen uit en verhalen verdwijnen, soms is er helemaal geen telefoonverbinding. We zitten nu op Sumbawa Besar en zijn klaar voor de oversteek naar lombok morgen. Nu op zondag even rust en het stadje in. De nmeesten zijn naar een eilandje voor de kust. lekker warm hier dus even rustig aan.

Inderdaad door de vele reizen zijn Rob en Mary wat verweesd achtergebleven en mis ik het drkke kamerleven met Laurens maar er komen betere tijden na de reis. Hiernaast is een congres van de regering aan de gang en het vele gekwebbel mag wel wat zachter...........

Vanuit Luang Bajo zijn we met een vrij smalle houten boot vertrokken naar Komodo, het varaneneiland. Tijd om eens lekker te snorkelen, nu voor het eerst met de onderwater actioncam. Nabij Kanawa waren de koralen prachtig en de visen zo nog mooier. Wat me opviel was dat ze veel aan het koraal knabbelen en een purrend geluid maken. De opname's zijn geweldig. Daarna naar Kelor eiland voor nog een duik. Je krijgt er geen genoeg van. Tenslotte naar Kalong eiland waar rond zes uur de vliegende honden vertrekken op jacht naar prooi. In de avond rode hemel gan hele slingers in een brade band over ons heen; een geweldig gezicht. Daarna slepen op de boot. Dat voel niet mee.. Het is warm in de kajuit beneden. De meesten poroberen wat op het dek te slapen maarook dat is lastig De mnotor van het agregaat voor de stroom staat aan en de wind steekt op..

Toch nog een paar uurtjes geslapen. Om zes uur wordt de boot weer opgestart op weg naar Komodo. de meesten komen slaapdrongen van hun matrassen kruipen. De zwoele wind door het varen maakt er een heerlijk feest van In nedelrand gaan de winterjassen weer aan. Tijd voor het ontbijt. De koks aan boord toveren een lekkere maaltijd op tafel net als gisteren. Dat smaakt extra goed op deze zachte zee zonder deining. De eerste stop is op Rinca eiland waar het allereerste varanenpark is. Al bij aankomst zien we een vijftal draken liggen voor de keuken. Ze lijken versteend maar kunnen fel uitschieten als reptiel Ze zijn levensgevaarlijk omdat hun speekselvol bacterien en gig zit De griezels zijn drie nmeter lan! Iets voor Mary misschien?

Achter de keuken liggen en nog een paar. Ineens staan ze op bij onze nadering. De rangers die met lange stokken met een vork voor ons moeten beveiligen verstrammen. Maar de ene staat ineesn op en waggeld sissend als een drukventiel weg naar voren Etrenstijd denk ik. Daarna ploffen ze voor de keuken neer naast de anderen... De wandelinf op rinca stelt niks voor Een oinverwachte ontmoeting blijft uit Wel zagen we nesten waar de beesten hun eieren leggen. Het ging op en af en Leon had het zwaar met zijn 110 kilo. Daarna konden we bijkomen met een snorkelmomentje op het roze strand op Komodo Gelukkig geen beest te zien. Na de lunch aan boord met rijst, mihoen en gefrituurde garnalen met tempeh kwam de hoiogmis in beeld Komodo

Dit eiland heeft de grrotste beesten Hier is vorig jaar een Singaporees die alleen de bossen inwilde aangevallen Eigen schuld Maar hij vertelde het niet na. Ook heer weer de rangers met lange stokken. Geen keuken gelukkig hier We vetrokken door de jungle. Een ja hoor In de verte lag een oudje uit te buiken Niet zo gevaarlijk dus. Een prachtig fotomoment met mij achter de bejaarde varaan. Af en toe wendde hij de kop maar was dit kennelijk gewend. Het schijnt dat de beesten zelf elkaar opvreten dus ook hun babyvaraantjes die meteen na de geboorte de bomen invluchten. Op het straand lagen nog een paar beesten Een ranger prikte in zijn staart waarop het logge beest ineens opstond en begon te sissen met zijn gespleten tong naar buiten.. Hij liep naar voren en de menigte deinsde terug. Tij om te boot weer te pakken.

Na weer eenb moeilijke nacht op de smalle boot, nu slapen op de eetbanken zaten we aan het einde van de bootreis. We konden weer snorkelen in een baai maar die zat vol zee-egels. Dat liet ik me ontgaan. Helaas zaten er geen manta's op volle zee Het water is daar onwaarschijnlijk helder. Na een lange tocht bereikten we het eiland Sumbawa Als een keten sluiten de eilanden java, Bali Lombok en Sumbabwa opelkaar aan. Hier heerst moslim-strengheid. Alle dames gesluierd, overal moskees en geen Bintang. Op de boot lag die in een koelbox en ne streepje zetten had je 600 cc bier Hier gaat dat veel moeilijker...