Het gaat al weer snel met de reis! Het is nu zaterdagavond en we zijn in de stad Petra, bekend van de tempel in de rotsen. We zijn eerst nog even in Amman langsgegaan toen we vanochtend uit Madaba vertrokken. De hoofdstad heeft veel te bieden. het land barst uit zijn voegen door de oude architectuur en kunst. De bevolking is vriendelijk en spreekt goed Engels vanwege het verleden. In Amman zit de huidige koning, de zoon van Hussein die overleden is. Het sectarisch moslimdom zoals we dat kennen in Syrie is hier niet. Het land is veilig.

Amman is een behoorlijke hoofdstad van ongeveer 3 miljoen mensen. Het bekendst is de het grote amfitheateruit de Griekse tijd. Een enorm monument met trappen die erg glad en uitgesleten zijn. Niet te hoog dus. Veel scholen zijn er tezien waarbij alle kinderen netjes in de rij komen. Aan de overkant zie je de bergen van de Citadel. Met de bus ben je er zo. Vandaaruit zie je de hele stad liggen inclusief de grootste vlag van het land. Hier zaten vroeger ook de Grieken, vanwege het strategische punt . De plek was gewijd aan Hercules. Van zijn tempel staan nog twee zuilen overeind. Het weer klaarde op en de foto's zijn weer geweldig. Wel wat frisser dan gisteren. Het standbeeld van Hercules dat 16 meter hoog was is er niet meer; er liggen nog een schouder en een hand. Het museum is geweldig. van de bronstijd tot de Romeinen. Er waren zelfs staande sarcofagen te zien die me deden denken aan Kuifje en de sigaren van de farao.

Vervolgens naar de grootste moskee van het land. Vrouwen moeten hier zich hullen in bedekkende kleding tot aan de grond en dragen een capuchon. Dit zeer tegen de zin van de Nederlandse dames (en onze Belgische) Ze zagen dat in het kader van de Metoo-discussie weer als vrouwtje pesten. De mannen werd geen strobreed in de weg gelegd. Na een aparte fotosessie van de mopperende gesluierde dames konden de schoenen uit en mochten we de moskee in. Een enorme koepel Niet te hoog maar prachtig versierd en verlicht. De immam was net een stuk uit de Koraan aan het lezen. De dikke tapijten waren een genoegen voor onze voeten.

Tijd om de hoofdstat te verlaten Richting Petra en Kruisvaardersburcht in het zuiden. Dat werd weer een lange woestijnrit. Na een lunchstop was het nog anderhalf uur rijden tot aan Shobak, de burcht van de Kruisvaarders die het Heilige Land in vroeger tijden moesten ontzetten van de Muzelmannen. De bus gaat steil omhoog in het bruin-vale gebergte De wind steekt op en het wordt weer koud. Als een kraaiennest ligt het kasteel op een bergtop. Nou ja kasteel... na de kruistochten is de plek door de Muzelmannen aardig verwoest maar enkele muren en ruimtes met gotische bogen staan nog overeind. Je hebt een schitterend uitzicht over de omgeving, een supermooi plooingsgebergte.

Verder gaat het naar de stad Petra, onze tweede pleisterplaats. Hier blijven we drie dagen Na het lange kale woestijnlandschap blijven de bergen om ons heen. We zagen een prachtige zonsondergang tussen twee bergpieken. Morgen gaan we naar het hoogtepunt van de reis, de tempel van Petra. Het hotel is enorm groot hier en vrij luxe. Geen lastige oude sleutels maar creditcards. Het eten was weer overvloedig, met weer rijst en kip. Ze eten hier enkel kip en lamsvlees. Vandaag geen rode wijn dus we staan op rantsoen. Enkelen zijnb daarom het stadje al ingegeaan maar ik buig me maar weer over Peterbaas Nu maar eens de foto's gaan bekijken!