Steeds dieper raken we verzeild in het droge Oezbeekse land. Der temperaturen stijgen en de woestijnen worden droger. In Buchara als volgende pleisterplaats had daarom vijvers binnen de vesting nodig om de dorstigen te laven. Daardoor vielen vele doden omdat deze snel verontreinigd waren en er niemand met epidemieeen bekend was Pas door de Russen werden de vijvers aangepakt. In de stad vind je ze overal terug. De stadsmuren zijn voor een deel verdwenen maar tijdens de middagwandelingnog voor een deel zichtbaar.

Voor de rest veel parken en standbeelden De grote held is hier Timur de Grote. De vrouwen hullen zich steeds meer in zijdeglans en glimmen al van verre Ze laten zich gewillig fotograferen en vragen waar we vandaag komen. Holland kennen ze niet maar wel Gelandia. De bazar is hier geweldig en met dollars bereik je veel hier De lokale Zum hangt er maar wat bij Ook hier weer vele Madressen en een Moskee maar we beperken ons nu tot de Cappuchinoverkoper aan een vijver waar een enorme fontein in wordt getakeld. Een man in een roeibootje kijkt of die rechtop staat. Kennelijk niet want bij de werking worden enige dames in ons gezelschap nat.

De internetverbindingen in het hotel zijn zeer matig. Ik beperk me maar tot wat appjes en probeer mijn sd-kaart die kuren heeft te bedwingen. In de middag gaan we met een lokale gids door de bazaar naar de twee Medressas De enorme minaret is terracottakleurig en heeft een fundament van 16 meter. Daarna naar de stadswallen Het fort is erg indrukwekkend met langzaam oplopende muren zodat je er geen ram op kunt loslaten. De moskee verderop is werkelijk prachtig en sprookjesachtig mooi binnenin. Tenslotte naar de parel van Buchara, een mausoleumpje aan de rand vanb de stad Het metselwerk is hier zeer bijzonder Steeds weer wijf bakstenen op elkaar die na elke stapel een andere hoek krijgen. In de verte is er een pretparkje met een gammel rad van avontuur.

De Oezbeekse avonturen zorgen ook voor de bekende maagproblemen. De meesten hebben er al last van en ik ook. Maar deze zijn mild en verdwijnen na enkele dagen. Je moet dan even de overheerlijke geroosterde vleesspiesjes laten liggen die je overal al kunt ruiken. In de avond nog even naar mijn geheugenkaart gekeken maar hij blijft gek doen Dan maar een andere kopen. Hier niet in Buchara want we vertrekken morgen voor dag en dauw naar Samarkand!