De woestijn is een onderdeel van Oezbekistan. Rivieren zorgen voor groene linten en bronnen maken pleisterplaatsen. We gaan nu in de voetsporen van Marco Polo. We verlaten Khiva waar hij zijn Karavanserai had. Een rustplek en handelspost. Later hebben vele anderen deze route gebruikt en groeiden de vestingen. In Khiva is de hele zijderoute van de vele handelaren in beeld gebracht. Deze voerde tot de oude Chinese hoofdstad Xi-An waar nog steeds vele moslims wonen. Met vooral kamelen werd de koopwaar vervoerd. Polo verruilde zijn Italiaanse koopwaar voor zijde uit China.

Wij beginnen aan een tocht van 500 km door de woestijn en zien inderdaad na een tijdje niets dan grijsbruine vlaktes met toch nog wat begroeiing. maar dat zijn eklen lage struikjes waar nog een geit of kameel iets van wil. De Russen hebben als oud-heersers gezorgd voor goede wegen (strategie) en met de bus konden we goed vooruitkomen. Bij een stop aan de Turkmeense grens was een tankstation en een Tualet. Een wc waar enkel dames na openen de deur meteen weer sloten. In de verte het grensmeer van de zuiderburen. Een grote kale onherbergzame vlakte. Meer was er niet. Snel maar weer instappen en verder karren.

Weer de bekende woestijn maar als afwisseling in de verte links een spoorlijn met soms een lokomotief in een betonnen hangaar. Sommige wagons staan weg te braden in de warme zon. De bosjes in de bruine vlakte worden hoger! Er is weer cultuur op komst. In de verte het eerste stadje na deze grenzeloze vklake van vele uren. Marco moet op zijn kameel dan ook veel tijd en geduld hebben gehad. In de late namiddag bereiken we deze volgende karavanserai op de zijderoude. Ditmaal een behoorlijke stad met toch ook weer vele Madressen en zelfs een fort. De bewoners leefden vroeger in de vesting van aangelegde waterpoelen. Die zie je dan ook overal in de stad. Maar na de Russen zijn het keurige bassins geworden. Destijds overleden vele mensen aan dysenterie en was de gemiddelde leeftijd 32 jaar. Nu is dat wel wat anders geworden en zien we vele Oezbeekse toeristen die op bezoek zijn Wij zijn danhun belangrijkste attractie.

In de avond hadden we een diner aan een van de bassins met mierzoete aankleding van de stoelen. De sproeiers lans de waterkant gingen aan en de verkoeling was aangenaam. De spiesjes waren enorm en bijzonder lekker. Morgen gaan we de stad eens bezoeken en in de middag weer een gids. Maar niet te uitputtend graag!