We zitten nu midden in onze busreis terug naar Nederland. Vandaag in Trondheim, midden Noorwegen, zitten er 5500 km op. Het is Laurens nu echt teveel geworden. De arme jongen is doodop vanwege zijn fietstochten in Frankrijk. Deze hebben hem na twee weken nog zodanig opgebroken dat slaap de enige remedie is. In feite is deze reis eigenlijk een zwaartepunt na die fietsvakantie omdat je er in de ochtend steeds weer supervroeg uit moetvanwege de enorme afstanden.

Gisteren zijn we vanuit Solvaer in de Lofoten begonnen aan deze superafstanden. Het weer was al minder dus je zit zowieso toch wat makkelijker in de bus. Pakken bagage rollen en inruimen in de bus. Door het miezerige hooggebergte reden we zuidwaards met hoop op warmer weer. Bij de stop onderweg kon niet meer gepind worden Alles met Visa en wij hebben Maestro Dan maar wisselen. Alles is hier ontzettend duur. 7 euro voor een hotdogje... In de Vinomarket van de Staat worden astronomische bedragen gevraagd voor de dranken. De taal is hier niet te volgen He lijkt op niks en zebrabbelen maar raak.

Dat laten we maar zitten en we verheugen ons op de al geregelde maaltijden in de hotels soms nemen we broodjes van het ontbijt mee Onze krentenbollen zijn allang op . Verder gaat het weer door de vele tunnels en over de bruggen. Door dit Fjordenlandschap kun je niet anders. In de middag klaart het op. Eindelijk in Mo I Rana voor het hotel. Onze kamer is enkel voor minimensjes gemaakt Bedden van 40 cm breed en kleine kamertjes met een grote Elviskop op de muur.

Na het avondeten zijn we naar een monumentje gegaan in de haven ter ere van een 16-jarig meisje dat bij de aanslag van Breivik op Utoya om het leven was gekomen. Dat was erg indrukwekkend.

Vanmorgen weer verder vanuit MoI Rana naar Trondheim. Weer een vroege , lange rit door somber weer. Je moet wat als je naar de Kaap gaat. Laurens had er nu erg last van en sliep de hele tijd. De chauffeur gaat ons vandaag verlaten en we hebben een fooienpot bijeengebracht. Voor de lunch bij een flinke forellenwaterval waar je via een smal paadje naar toe kon glibberen heeft laurens ondanks zijn vermoeidheid de bestuurder bedankt met een geweldige toespraak. De goede man had nog nimmer zo' n riante fooi gehad, veklapte Laurens.

Rijden maar weer naar Trondheim in midden Noorwegen. We maakten een stop bij de kathedraal Ook hier weer de bekende Noorse geldinzameling Negen euro entree. Ik probeerde er onderuit te komen door eenb schietgebedje voor te wenden maar de roodblonde lange dame in oranje priesterkleed was onverbiddelijk. Me had geld nodig. Noorwegen is het land met het meeste geld op de betalingsbalans in de plus dus erg vreemd allemaal. Dan maar de stad in. Een oudcollega thuis raadde me aan naar een fietslift te gaan maar ik wist niets te plaatsen. De binnenstad is helemaal niets maar de weg naar de Burgt heeft een geweldig haventje met mooie huisjes net als op de Lofoten Ook de fietslift zou hier moeten zijn. In de bus zagen we het haventje in een oogopslag...

Eindelijk in het moderne hotel met 12 verdiepingen. Grand luxe met lekker eten Weer vis maar dat is niet anders hier. Meestal kabeljouw met puree en gesnipperde worteltjes Geen wijn want daar heb je een maaltijd voor bij ons. Naast mij zat een deftige dame Mascha , die vroeger bij de Amrobank werkte. Hele verhalen over de banken en hypotheken Ik hield me maar wat in het midden. Laurens was voor het toetjeal naar bed. Hij slaapt weer als een os. Morgen naar Oslo waar we gelukkig even twee dagen blijven.