Vandaag de eerste excursie op dit eiland. En meteen een goede voor Laurens want we gaan naar de fumarolen. Voor de meesten een onbekende term maar Lau heeft het al een kleine week over de dampende blubberfonteinen uit de magmakamer van de aarde. Het weer was weer helemaal pet vandaag. Er is weer een cruiseschip afgemeerd en dat betekent regen.

De gids in ons busje was een kordate kleine portugese met een overweldigende schaterlach. De zon zou toch nog gaan schijnen vandaag. De bus met 15 medereizigers zat nog niet vol of ze had het al over programma wijzigingen voor de volgende dagen. Laurens zat voorin en mengde zich ook al in de woordenwisselingen Ik liet het maar even gaan en uiteindelijk bleef alles weer bij het oude. Een kleine excursie naar de Sete Cidades werd wel verplaatst naar zaterdag omdat we dan een flinke truck hadden.

Allereerst naar Ribeira Grande, de Grote Stroom. Hier zijn tal van erupties geweest in een ver verleden. Basalt is hier de meest gebruikte steensoort bij muren en huizen. Net als in Engeland zijn hier geen hekken langs de velden maar basaltmuurtjes of hortensiaheggen die de koeien niet lusten. De kerken zijn weer barok met veel basalt. De regen daalde weer neer als een goddelijke zegen en het plaatsje werd snel verlaten. We gaan de bergen in naar een kratermeer bij Furnas. Door algenvorming is het meer appelgroen en zag er weinig zwemwaardig uit Ondanks de sombere lucht was het een belevenis om de natuur te bewonderen.

Verder naar een plaats waar de eerste fumarolen te zien zijn. Niets dan witte rook uit blubberende gaten langs de weg. Het kokende magma dat hier niet diep zit verhit het bodemwater en laat het kokend aan de oppervlakte. Hier maakt met dankbaar gebruik van bij de bereiding van het Vuurpotje. Kool en wortelen en daarboven allerlei soorten vlees gaan in een pot de bodem in en worden urenlang gestoofd totdat alles klaar is. Dat eten werd in de middagpauze opgediend met een heerlijke wijn erbij. Laurens had die ochtend brood verzameld bij het ontbijt voor de lunch en deed niet mee. Ik verklaarde de pronte reisgids maar dat Laurens op dieet was. Hij was enkel zijn geld vergeten. Het eten was best lekker en ik zat vol voor de rest van de dag. Voorschieten wilde Lau niet.

Verder naar het stadje waar in een park naast de huizen weer tal van rookpluimen te zien zijn Het leek wel IJsland. De stank was niet te harden maar de bewoners haalden hun neus hier niet meer voor op. De aanblik is echter erg vreemd vlak bij de bewoning. Tijd voor de plantentuin en het warmwaterbad. De regen viel steeds meer naar beneden. Voor het park en bad moest je 8 euro neertellen iets wat we in die omstandigheden niet zagen zitten. Verder laat het warmwaterbad je zwemkleding door het ijzergehalte meteen verkleuren. In het bad is het 35 graden maar als je eruitkomt... Met een aantal andere weigeraars zijn we maar op cafe gegaan De reisgenoot wiens vrouw was gevallen bij een bergwandeling over de modder en nu met een gebroken arm zit en morgen naar huis moet, kon geweldig vertellen. Nee een wandeling in de natuur gaat het nu even niet worden..

Daarna naar een likeurfabriek. De Azorianen zijn zoetekauwen en hun drankjes getuigen daarvan Tal van soorten waren te koop voor geweldige prijzen. De belasting op drank bestaat hier nog niet Laurens ontdekte een fles Sambuka; een soort anijssmaak voor een spotprijs, maar helaas was zijn koffertje te krap. Ik probeer maar een flesbramenlikeur voor 7 euro.. Verder weer naar het Lago do Fogo, het vuurmeer. Gelegen op 500 meter klom de bus enorm en zaten we meteen in de witte damp Je kon het beter het mistmeer noemen. Misschien komen we morgen terug. Het schijnt een mooi blauw meer te zijn. Maar ditmaal trekken dampen grijs op door de vochtigheid. Overal mos hier; het deed me aan Ecuador denken toen we in de Andes zaten.

De dag liep op haar einde en rond zeven uur waren we weer terug.Morgen weer een volledag Dan gaan we het eiland om met een kleiner busje en 8 man. Ook de schaterende dame is weer van de partij. Laurens is toch maar even gaan eten; hij had nog wat in te halen. Tot mijn schrik lagen er weer nieuwe cruisschepen klaar Hopelijk geen regen morgen..