Vandaag een lange reisdag van een uur of zes. We hebben de koelte van de bergen verruild voor de hitte van de Terrai op 40 km van de grens met India. De pogingen van Laurens om even het land te bezoeken hebben we laten varen vanweg de rompslomp met visa. Verder is het hier zo' n 40 graden niet meteen een weertje om de grens over te gaan. Normaal zou het hier zwaar bewolkt moeten zijn in de regentijd maar het is licht bewolkt en superheet.

Gisteren hadden we een dag van chillen zoals Lau zegt. Niet veel uitspoken en toch wat uitvoeren. Een vriendelijke baas waar Lau eergisteravond mee aan de praat was geraakt bood ons aan naar het Lake Nass terijden waar je kunt zwemmen. Iets van 15 km Dat doen we omdat het in Pokara de laatste dagen erg warm is, over de 30 graden.

Het meer is typisch aziatisch, geen strand om te zwemmen maar honderden bootjes om te varen op het meer, met een roeier voor 450 roepies, Iets meer dan 4,20 euro. Sommige Nepalezen gaan gewapend met paraplu het water op en proberen een koel windje op te vangen. Dat ik en Lau zich hulden in een zwembroek was een bijzonderheid. Onder luid gegiechel en soms het slaken van een gilletje probeerden we wat koels in het water te vinden. Zinloos want door de temperatuurstijging van de aarde was het water iets clementer dan soep.

Lau besloot wat te wandelen en ik zocht de schaduw op. Bij een fonteintje zag ik een local een slang uit het water halen en zich tegoed doen aan helder water. Kopieergedrag komt niet enkel bij apen voor dus na diens vertrek viste ik de zwarte rubber slang uit de fontein en.. warempel heel koel helder bergwater. Dat maakte mijn hele dag goed. Dat noem ik dius voor het gemaak ook maar chillen.

na een korte luch zijn we nog even op bezoek geweest bij het huis van de gastheer. Lau die zich steeds meer in de Engelse taal hult constateerde dat we een Gate Community inreden, een soort bewaakt dorp dus. Iets wat ik weer door het gebonk van de auto verwarde met Gay community, wat Lau enkel de kreet Nee joh ontlokte. De goede man woont aan de drempel van de startbaan 014 van Pokara airport. Dat zal hem na verloop van tijd wel wat minder rustige nachten opleveren. Verder een prachtig huis met aardige zoon en dochterje dat in een Engels talig boek de functie van het Skelet bestudeerde

Vandaag was het een op en top reisdag, De chauffeur stond om halfacht al klaar met een Skoda Rapid, een erg luxe wagen, voor een rit van 5 tot zes uur. Omdat we vrij hoog zaten en moesten afdalen naar zeeniveau, reden we door een bergachtige omgeving. Omhoog en omlaagging het met de bekende " het kan maar net" inhaacties. Als je maar goed toetert en licht geeft komt het goed. De vele aardverschuivingen zorgen voor zanddekens op de bergwegen en soms nauwe passages tussen enorme omlaaggevallen rotsblokken. Als we er zo eentje op ons dak krijgen..

Na vijf uur zaten we in de Terrai, het laagland van Nepal op de grens met India.De temperatuur stijgt hier tot ongekende waarden en na een heerlijk gekoelde lunchpauze maande de driver ons de ramen te sluiten om de airco aan te zetten. Het landschap deed me ook aan india denken, stoffige wegen en luid getoeter. Na een uur door de Terrai reden we eindelijk Lumbini binnen.

Bij uitstappen loop je hier tegen een zware muur van warmte aan. Niet echt aanlokkelijk om er op uit te trekken; Lumbini is de geboorteplaats van Boedda met een tempelpark vlak bij ons hotel. De airo in de kamer deed het pas vanavond en het was bloedheet; niet erg aanlokkelijk als je van grote hoogte komt. Om 5 uur was er stroom je zit hier midden op het platteland dus de stroom valt vaak uit. De airo deed het maar na een tijdje viel die weer uit. Aan uit aan uit, dit worden lange nachten. Eigenlijk heb ik weinig plannen voor morgen. Gewoon weer rustig aan

Een tip voor de reiziger naar dit soort streken: Handdoek, douche en stoel buiten; de sleutelwoorden om het uit te houden Verder een koele fles London ijsbeer gehaald. Lau is ontzettend aan de hik en toch aan de Cola. Gemaand om wat minder koolzuur te pakken. Verder alles goed hier Een dagje zweten morgen (oh ja en chillen) en dan naar Chitwan waar mijn kennis in Nepal woont.