Gisteren rond half elf vanuit ons kraaiennest in de bergen vertrokken naar Pokara, de plaats in Nepal waar de meeste regen valt.Bij ons had zich Merlijn uit Eindhoven aangesloten die onder de Anapurna een trekking wil gaan doen.. Regenjassen paraat een karren maar met de 2 liter Jeep van Mahindra. De weg was niet lang Eerst de smalle bergweg naar beneden en toen weer langs de rivier door de vallei 120 km verder. Een peulenschil voor de Jeep

De wegen hier zijn niet opperbest Soms in dorpen zijn er diagonale geulen van kiezel, zand en grint waar iedereen zijn beste spoor in wil volgen. Zodoende kom je vaak tegeneover elkaar te staan en geldt het recht van de sterkste. Onze chauffeur was daar goed in en vaak tripleerde hij de hele zaak. Het is hier gebruikelijk bij inhalen te klaxoneren.Zodoende doen verkopers van klaxons goede zaken hier. Vee loopt gewoon los en voetgangers zijn er vaak langs de weg te vinden. Fietsen zijn amper te zien.

Opeens moest de driver een zeer snelle ontwijkingsactie uitvoeren. Twee geiten kwamen van links de weg op en vermoedden een voorrangssituatie. De chauffeur zwenkte met gierende banden naar rechts waar op dat moment geen voeruigen waren. Daarna weer meteen terug. Geen geitenvlees vanavond maar wel ietwat geschrokken inzittenden. Na twee uur bereikten we Pokara de tweede grote stad van Nepal. De warmte viel over ons heen.

Pokara is de uitvalsbasis voor tochten,trekkings en adventures zoals raften en parasailen.Het ligt aan een meer dat helemaal bol staat van botulisme en je maar uit de buurt moet blijven. Wel een gezellige boulevard langs het meer met veel winkels en stalletjes. Het hotel is prima op de stroomstoringen na. Met vier man gisteravond Momo's gegeten, een soort gestoomde of gefrituurde deeghapjes.

Vandaag een zware dag. Om 4.00 uur opgestaan om naar Sarankot te gaan. Een pover plaatsje hoog inde bergen waar je de zonsopkomst kon volgen. Even wennen voor Lau maar morgen kan hij weer uitslapen. Snel liep de Jeep in het donker omhoog en kennelijk waren de meesten al wakker. Er wed al gesport en gechilld op straat. De top van de berg stond vol Chinezen en de kleuren waren geweldig in de lucht Van paarsblauw naar grijsblauw. Hellaas geen zon te zien; die verschool zich voor ons.

Terug in de kamer nog maar even wat slapen. Om 9 uur even buiten gekeken en de hele Anapurna lag open; een ongekend iets hier in deze periode. Enorme bakbeesten met pakken sneeuw en wolkenslierten open en bloot. Mooier dan in de vorige plaats Alles is hier vlakbij. De foto's zijn geweldig Ingezoomd tot op de rotsen van de berghellingen. Verder nog een correctie de Christelle moet zijn Fishtail De locals spreken dit zo raar uit dat je zelf maar een woord zoekt.

Verder een dag van chillen. De vriendin was tot verdriet van Lau uit het verhaal en we hadden geen echt doel. De driver stelde voor naar de waterval te gaan Dan denk je aan een enorme sliert water maar dat was slechts een zichtbare val van enkele meters. Naderbij gekomen zag je dat. het water zich in een diepe grot stort. Lau bestudeerde de steensoort en kwam tot schalielijsteen, de driver hield het bij graniet

Terug bij het hotel maar war Momo's gegeten en het lokale Nepal Ice Beer geprobeerd. Voor 2,50 krijg je 360 cl. Ijskoud natuurlijk. Even het stadje ingeweest voor wat kaarten en toen snel terug. Lau werd wat oververhit. Het hotel biedt gelukkig koelte en mooi zicht Wel telkens 72 treden omhoog op de vijfde verdieping. Op het dakterras nog meer stappen maar hier is het lekker op de wind en het landschap omringt je. Morgen wil Lau naar het Museum. Iets met stenen en bergen. Ik hou het wat rustiger want daarna wacht een lange rit naar Lumbini nabij de Indiaase grens.