het is Shabat vandaag, niets te doen op de weg, enkel mensen in het zwart met nog grotere hoeden of bontmutsen, kinderen volledig aangekleed zonder een greintje bloot. Op deze rustige dag reizen we weer vanuit Palestijns gebied naar de vallei van de Dode Zee. Het is geen zee maar een meer maar toch zee omdat het knalzout is.

De valei stond heel lang geleden al onder water maar dan 400 meter hoger. Nu reizen we over de bodem die nu een woestijn is tot aan de rand van de zee die nu tot een meertje ie verdampt.het is weer een staalblauwe hemel met oplopende temperaturen. Elke dag hetzelfde.

Vandaar de woestijn dus hier. Niet echt zand maar een rotsige bodem doorspekt met struiken en acasiaboompjes waar herders hun schapen hoeden. We zakken inderdaad tot min 400 meter en het zeenieuveau wordt veranderd in toppen van bergkammen. We zijn eerst naar Ein Gedi gegaan, een oase met een waterval. De koffie is prima hier. De eerste echte stop wordt Massada.

Deze vesting ligt op een bergtop en werd heel lang gleledën bemand door joden. Toen de Romeinen kwamen viel het complex ten prooi aan deze overheersers terwijl de belegerde Joden collectief zelfmoord pleegden, beducht voor de ruwe oveheersers. Met een kabelbaan gla je naar boven en kijk je uit overi de hele Dode Zeevallei. De zee loopt als een staalblauw lint voor de grijsbruine valei.

Het complex is geweldig met intacte fundamenten en paleisforten aangelegd door de overwinnaar Koning Herodus. Verde prachtige mozaïeken die lijken op die van Caesarea. Weer dezelfde Romeinse elementen.

Daarna weer naar beneden voor een eetcafe overal verschijnen hier naar Chinees model enorme eetcomplexen met buffet en uiteraard verkoopmogelijkheden bij de ingang. Het is hier knaldruk door de touringcars. Eten, kopen en weer wegwezen hier. De hitte buiten wordt in de woestijn langzaam erg groot

Op naar deel twee, Qumran vindplaats van de dode zee rollen. Dat is de Joodse tora opgeschreven door Rabbies en in aarden potten gestopt tijdens de Romeinen, ontdekt door een schaapherder die een steentje in de grot gooide en het op een aarden pot hoorde vallen. Er zijn wat ruïnes omheen en je ziet de grotten onder je Verder stelt het niet veel voor.

Tenslotte is het Tijd voor een Bad! De Dode Zee lokt ons in deze steeds groter wordende hitte. Dichtbij verandert het blauwe lint in een donkergrijs. Waar ik vroeger een oase tegenkwam zijn nu strandpaviljoens en honderden mensen die zich op deze zondag in de modder langs de zee wentelen. Vandaar dat grijsblauwe water.

zwemmen kun je bijna niet, je drijft op het water. Rechtstandig in het water hangen gaat ook moeilijk omdat je telkens naar boven wordt geduwd. Een spatje water in je mond smaakt duizend keer naar zout. Elk wondje prikt alle een gek. Maar het mineraal is goed voor je huid. Na een kwartiertje heb je het wel gezien. Je kunt enkel wat ronddobberen?

Aan het einde van de dag terug maar Bethlehem. Morgen is het programma afgelopen en gaan we nog even naar Jaffo bij Tel Aviv. De tijd vliegt hier voorbij!