Beste allemaal

Vanochtend zijn we vroeg vertrokken naar de vulkaan Cotopaxi. Allereerst kwamen we in Saquisili terecht aan de voet van dat enorme beest met zijn dreigende witte kop. Daar zijn we eerst naar een veemarkt geweest. Het was daar een bont spektakel van inheemsen met lama's, koeien zwarte varkens en schapen. Alles was per diersoort gescheiden in de openlucht. Overal passeerden beesten aam touwen die gekocht waren door voor het merendeel boeren in traditioneel gewaad. Vrouwen en mannen dragen de hoedjes die ons vader vroeger verkocht . Hij zou hier een goudmijntje hebben.

De biggetjes zitten in een nylon zak en worden naar believen eruit gehaald, varkens knorren in groepen aan touwen gebonden rond en de lama's spuwen naar elkaar. Na een uurtje heb je het wel gezien. Van een pick-up viel bij wegrijden een varken af. De chauffeur had het niet in de gaten en de boer erachter dreef het weer in zijn truck. Kijk dat is nu een staaltje van hergebruik.

In het stadje bezochten we de plaatselijke markt. Ook hier weer weinig nieuws, dezelfde kramen met varkenskoppen en cavia's, konijnen en kuikens. Alles gaat in papieren zakken of dozen. Veel aardappelhandel hier. Deze landen zijn ermee begonnen. Bijzonder was de eetschuur waar bezoekers voor weinig geld kunnen eten. Achter het fornuis stond een blauw vat waar de soep in zat. Een hond vond dat ook lekker en zette zijn poten ertegenop. Hij slobberde totdat de Indiaanse vrouw met hoedje het zag. Beest weggejaagd en hup weer scheppen met een enorme lepel.

Terug nu naar de vulkaan Cotopaxi (5900) . Het werd klimmen geblazen want de vulkaan ligt in een natuurgebied met toegangscentrum. Twee gidsen wachtten op ons en verder ging het weer. We klommen tot ongeveer 4000 meter waar de wind keihard om je heen joeg. Iedereen was in Jack en muts gehuld. We keken uit op de trechter vanwaaruit de lava bij een eruptie richting Quito zou stromen. Men verwacht weer een uitbarsting rond het einde van dit jaar. Daarna zijn we weer gedaald tot 3500 meter waar we vulkaan goed konden zien. Een wolkenpluk rond de top dreef langzaam weg en we zagen de diep besneeuwde top. En ik maar denken dat het lekker warm in dit land is.... Na een rondwandeling rond een bergmeer van een uur of twee waren we aardig afgedraaid. De lucht is hier zo ijl dat je naar adem snakt ik merk wel dat er gewenning ontstaat dus dat je steeds wat meer kan.

Na de tocht daalden we met gids en al weer af richting Machachi. Vanavond is er weer eten in het boerenrestaurant dat zeer sfeervol is. De wind draait weer om ons huisje en langzaam valt de nacht. Net nog even via de Tablet het verschrikkelijke nieuws van het neerschieten van een vliegtuig boven Oekraïne gezien.

Morgengaat het terug naar Quito voor proeven nabij de evenaar. Daarna richting jungle dan zitten we drie dagen in het woud aan de voet van de Andes. Weer meer lucht en niet zo koud.

Peterbaas