Woensdag 10 augustus Woensdagochtend zijn we erg vroeg vertrokken naar Lhassa. We hadden een trip van bijna 300 km voor de boeg dus het was behoorlijk aanpoten. Onderweg zijn we bij een tempel (Gyantse) gestopt die als een vesting tegen een berg lag. In de stupa stonden talrijke boeddha's die nu eindelijk eens wel op de foto gezet mochten worden, prachtig gekleurde afbeeldingen ! Uiteindelijk kwamen we op de hoogste verdieping via een Micky Mousetrapje. Het uitzicht op de vallei is verbazingwekkend. Vervolgens reden we door eindeloze valleien, waar soms enkel yaks rondzwierven en enkele herders. Onderweg stegen we ineens weer naar bijna 5000 meter en stopten we bij een enorme gletsjer. Het was bitterkoud maar we hebben toch een tijdje rondgekeken. Daarna stopten we bij een diep turkooisblauw bergmeer waar we weer belaagd werden door gebedsvlaggetjesverkopers. Na een tweede behoorlijke klim zakten we uiteindelijk de vallei van Lhassa in. Nu werd alles ineens erg Chinees: ruime tunnels en een lange vierbaansweg naar de stad. Rond half zeven arriveerden we doodmoe in de hoofdstad van Tibet. In de avond hebben we gegeten in een restaurant van een Nederlander. Eindelijk echte friet met mayonaise Donderdag 11 augustus Vanochtend was het feest; we konden uitslapen. De trip naar het Potalapaleis stond om half een gepland. Potala is het poleis van de toenmalige heerser van Tibet de Dalai Lama. Der meeste Lama's zijn daar dan ook bijgezet, behalve de laatste natuurlijk die Tibet niet in mag. Het paleis ligt op een heuvel in de stad en het bezoek werd voorafgegaan door een behoorlijke klauterpartij. Even 100 Yuan afrekenen en fototoestel weer opbergen. Niettemin was de Familie bedreven in het stiekum foto's maken. Gewoon een cirkel om de fotograaf en knippen maar. De repressies zijn echter niet van de lucht en ik deed er maar niet aan mee. Bovenin het paleis kom je in een wirwar van gangetjes en trappen. Er zijn omgeveer 1000 kamers zodat de toenmalige heerser die iets liet slingeren even aan het zoeken was. Het meest indrukwekkend was de tombe van de 5e Lama die ineen enorme gouden kist van 5 meter hoog ligt. Het barstte in het Plaleis van de Chinezen met luide gidsen zodat we zelf maar wat rondkeken. Na het bezoek stond het Plaeis van Yoka s middags op met menu. Een schitterende verblijfplaats midden in de Tibetaanse wijk van de stad. De laastste Dalai Lama is hier nog geweest voordat hij werd verbannen. We klomen tot op het dak om de gouden daken en ornamenten te kunnen zien Bovendien was er een prachtig uitzicht. op Potala. Het bezoek van de tempel zelf werd weer omlijst met fotografeerverboden of 20 Yuan per kamer. We werden zowat verpletterd door hordes Chinezen die nu ook vakantie hebben. Uiteindelijk hebben we een goed heenkomen gezocht op de centrale plaats voor de tempel. Liesbeth en ik zijn even aan de grote groep en de families ontsnapt. Ergens gaan eten resulteert telkens weer in ellenlange bestelingen en verwarrende afrekenpartijen. In een Nepalees cafeetje schonken ze heerlijk bier en werd een maaltijd vanuit een aanpalend restaurant bezorgd. De sfeer was er gweldig, meditatieve muziek, wierook en chinese conversatie met de eigenaar. Na ongeveer 2 en een half uur zouden we nog naar de verlichte fonteinen voor het Potalapaleis gaan. Achter ons in de riksja doemde een inktzwarte lucht op. De wind stak op en bliksems schoten door de donderkoppen. We hebben de fonteinen toch gezien net als een geweldig Potala dat fel verlicht afrstak tegen de donkere lucht. De fonteinen zijn een echt Chinees schouwspel met afwisselende en draaiende bewegingen. Een straal reikt tot 30 meter zodat de hele menigte ineens kletsnat was. Omdat de wind sterker opkwam zetten zijn we halsoverkop gevlucht naar het hotel met een bonus voor de riksjadriver als hij voor de regen thuis was. Vrijdag 12 augustus. Vandaag wilden we naar Ganden, een Tibetaans klooster hoog in de bergen, op een uur rijden van Lhassa. Omdat alle bussen volgeboekt waren, regelde Andre een viertal taxi's. Per persoon heen en terug voor 125 Yuan Iets van 13 euro uit en thuis. Meteen na vertrek trapten de chauffeurs meteen fel op het gaspedaal. Dit werd echt The Need for Speed ! Ondanks de aftandse bakken en het aanlopen van de wielen in de wielkasten scheurden we in hoog tempo naar de bergen. Inhaalacties waren complete kamikazerpogingen en soms werden tegenlioggers in de berm gedrukt Loslopende schapen en geiten zochten een goed heenkomen en de bebouwde gebieden werd het pedaal alleen maar ingedrukt. Daarna scheurend de haarspeldbochten in mert slippende achterwielen Na een uurtje stonden we trillend bovenop de berg naast Ganden...Als Co Spee dit had gezien werd hij beslist ook monnik. Natuurlijk weer een kaartje kopen bij de plaatselijke monnik en op weg ! Andre stelde voor op eerst een Chora te lopen, een soort bedevaart rondom het klooster. Omdat Liesbeth, ik en Dick niet Boeddhistisch waren besloten wij het kalm aan te doen. Na bezoek aan de drukkerij en wat verblijven van monikken, kwamen we in een tuin met uitzicht op de vallei. Daar oefende een viertal monikken met twee kleine en twee reusachtige toeters. Eerst filmen en dan vragen of dat mocht natuurlijk. En... het mocht niet helaas... Het zware geluid van de enorme hoorns boven de vallei was indrukwekkend. Waarschijnlijk oefenden ze voor de volgende dag; een bedevaartsdag met uitrollen van de Tanka (soort gebedsdoek van 20 meter hoog) Inmiddels kwam de groep er weer aan en stond zowat iedereen om de musicerende monikken, zonder foto's helaas... We hadden nog een uurtje dus uiteindelijk zijn we nog even naar de Meditation Hall geweest. Hier prevelden een paar honderd monikken hun gebed, een mnonotoon gezoem onbderbroken door een belletje toen het etenstijd was. Enkele monniken snelden ineens naar buiten voor de warme aardappelen en liepen Liesbeth bijna van de sokken. Uiteidelijk kregen de monikken die keurig in rijen naast elkaar zaten een kopje verse aardappelsoep en 10 Yuan van de oppermonnik. Na het bezoek scheurden we weer in no time naar Lhassa, maar de meesten hadden hiert geen weet meer van omdat iedereen zat te slapen in de racewagen Vanmiidag ben ik met Andre , de groepsleider, nog even naar de applestore geweest. Andre wilde kijken naar de prijs van een Ipad en ik naar een conversiestekker voor mijn SD kaartje. Beide wensden werden niet vervuld. De filter dadden ze niet en de prijs van de Ipad in China scheelt 40 euro met Nederland Dan heb je ook nog een tablet met Chinese of Engelse software. Misschien weet mijn neefje die biuj Appel werkt, raad. Zelf zit ik nu in een westers coffeehouse met Wifi op mijn Ipad met toetsenbord deze blog bij te werken. Foto's kan ik nu niet plaatsen maar dat komt nog wel. Voor de thuisblijvers: ik kan ook niet bellen omdat dit erg vervelende en simpele Simyo abonnement geen netwerken in alle bezochte landen toestaat. Dat wordt aanpassen van provider, de volgende keer Dit is echt knudde. Lees de blogs maar de rest hoor je wel als ik weer thuis ben ! Vandaar nu de uitgebreide verhalen ! Zondag vertrekken we met de Tian Lu trein in 36 uur naar Xi An! Maar eerst nog even een paar dagen van Lhassa genieten !