Wat die twee zaken met elkaar delen zal zo duidelijk worden.. Gisteren vertrokken we onder een stralende zon naar Jaipur, the Pink City, omdat in de Engelse tijd de bewoners hun huizen roze schilderden ter verwelkoming van koning George. Die stad ligt op 225 km van Delhi en gezien de matige wegen moest er dus doorgestoomd worden. Bij verlaten van Delhi raakten we al meteen een een file naar het vliegveld omdat het maandag ochtend was. Onze aandacht werd getrokken door bijzondere wezens in oranje kostuum en met een soort PalmPasenstok in de hand; niet eentje maar een hele mierenkolonie. Allen liepen in een rijtje achter elkaar op weg naar het bedevaartsoord Jaipur. 225 km dus, maar dan heb je ook wat. De palmpasen was een soort stok met daarop weer een boog die omwikkeld was met kerstboomglitter. Dat ding moest een hindoetempeltje voorstellen We hebben de stakkers de hele reis zien lopen; af en toe pauzerend langs de weg in grote tenten met speciale ' kapstokken' voor de versiering. Aan de weg werd gewerkt zodat de pelgrims kennelijk niet meer de meest schone voeten hadden. Andre noemde dit uitstapje de Vierdaagse van India, maar dan iets langer. Blarenprikkers en EHBO-posten hebben we dit maal niet gezien.

Op de weg was het weer de bekende russische roulette; wie is er eerder bij het inhalen ? Na de enorme file voorbij Delhi Airport kon gas gegeven worden in onze Indiaase reisbus. Het monotone stoffige landschap en de oranje pelgrims denderden voorbij, af toe onderbroken door een reusachtige graafmachine.

Na wat pauze's en veel gezwaai naar de sportieve indiers bereikten we tegen de avond Jaipur. De eerste bedevaartganger was daar nog niet gesignaleerd. Hotel Bissau blijkt een Museum van de plaatselijke sultan te zijn, met bebaarde en betulbande krijgers uit een ver verleden die keurig Engels spraken. Ineens voelden we ons weer kolonisten toen we naar onze museumkamers werden begeleid. In de avond was er een Indiase maaltijd met gepofte aardappel in schil, rijst met zure joghurt en vooral veel hete kerrie met gebakken eggplant.

Het plaatselijke Kings Fisher's bier bracht voor velen een grote uitkomst. Na betaling van de ongeloofelijke som van 400 roepies konden we eindelijk naar de kamers.

Vandaag (dinsdag 26 juli) zijn we naar het Amberfort gegaan. In de ochtend werden we in erg kleine minibusjes gepropt en reden we als sardientjes in blik door de drukke ommuurde stad naar het fort. Onderweg stopten we bij twee slangenbezweerder die hun cobra tegen extra betaling om de hals van enkele reisgenotes wikkelden. Het fort zelf is een paleis van de plaatselijke Maharadja met daar omheen een stad en daar weer omheen een soort Chinese Muur die de vesting moest beschermen. Het fort was erg mooi met als toppunt de prachtige plafonds met duizenden spiegeltjes De stemming maar ook de temperatuur stegen tot ongekende hoogtes Ronde de middag zijn we weer naar beneden gegaan en zagen we enkele olifanten waarvan er eentje 5 roepies uit mijn handen griste omdat ik een foto van de driver had gemaakt.

Vervolgens passeerden het waterfort (een mooi fort in een meer) en het Paleis der Winden de revue. Ook daar alom warm en helaas geen wind. De gevel van het paleis is indrukwekkend. De kamers ook wel maar daar zaten vroeger enkel prinsessen door de luikjes naar beneden te kijken. Tenslotte ben ik met mijn kamergenoot door de drukke bazaarstraat teruggelopen. Het verkeer was enorm en deed me meteen aan Hanoi denken. Duizenden brommertjes maar nu ook Olifanten en kamelen die karren voorttrokken. Het er alleen al an denken om over te steken resulteerde meteen een een ongelooftlijk claxonconcert. Het bereiken van de overkant staat gelijk met 1100 bonuspunten . We liepen langs bazars, handwerklui en groentenmarktjes met bergen rode peper en natuurlijk veel curry. Omdat de weg naar het hotel niet te vinden was in de nauwe steegjes, waar tienallen kinderen om roepies of chocolade kwamen bedelen heb ik mijn GPS maar aangezet zodat we met de Garmin, lopend langs wroetende varkens en veel heilige koeien uiteindelijk in Bissau terechtkwamen Ook hier in Jaipur kwam dus weer niets terecht van mijn volgende cache...

Meteen het zwembad ingedoken wat een supergevoel geeft na deze sauna in Jaipur . Wat mijn broer in zijn sauna's toch telkens gaat zoeken is me een raadsel. Vanavond gaan we naar een restaurant met Indiase muziek en dans. Of ik mijn oordoppen meeneem weet ik nog net niet...