Wat een lange vlucht boven water. Vroeg vertrokken op een vrij rustig Schiphol kruisten we na Land's End in Engeland op de Azoren af. was het eerste uitzicht boven zee eerst niet meer dan een wolkige romige cappucinokop, klaarde het ineens op en zagen we de blauwe Atlantische Oceaan in al haar schoonheid. Zouden we dat ellendig koude weer in Holland achter5 ons laten?

Ons hotel Hampton by Hilton in Hoofddorp was best goed maar lag er troosteloos bij in een wijk die het best leek op een buitenwijk van Pyongyang. Enkel betonnen kantoorkolossen tussen verlaten betonwegen met af en toe een auto. Hier wil beslist niet dood gevonden worden. Geen probleem dus om vanochtend om 5 voor zes op te staan om de oceaan te bereiken. Schiphol was al een tijd ontwaakt en rond half zeven stonden de rijen gesloten voor de security. Deze is weer opgeschaald. Nu moet echt alle electronica uit de tassen en bij twijfel slaat je bagage ineens een hele andere kant in om extra te worden nageplozen.

Gelukkig op tijd weg iuit dit koude donkere tranendal en warempel, boven de Noordzee zage ik alweer een lekker stuk blauw. De reis was lang en saai, immers na EngelaND komt er geen land meer en vlieg je amper over het laatste stukje Bretagne. e Oceaan werd schitterend blauw en dat bleef zo tot na 4 uur het er bijna opzat. Boven Sao Miguel kwam het meets oostelijke stukje land onder de vleugel tevoorschijn. Bijna tweeduizend kilometer buiten de Portugese kust.

Boven het eiland lagen dikke wolkenpluimen maar alles was prima waarneembaar. De temperatuur was al 18 graden en de tijd twee uur vroeger. Op het vliegveld stond een heerlijke zwoele wind die ik al weer een tijd gemist heb. Uitstappen via de trap want hier is het anders dan bij ons. Ook geen rijen vliegtuigen achter elkaar; hier de echte toeristen. De rest zit in de rij op Malaga. Kras had goed uitgepakt en we kregen een envelop in handen met de dagprogtamma's. Dat een hostess ons in een bus zette op weg naar een autoverhuurbedrijf nemen we maar op de koop toe. Na een half uur waren we weer terug op Johannes Paulus de Tweede Vliegveld.

Het hotel Atlantico is gelegen vlak aan zee en wij hebben nog net een hoek zeezicht. Verder kijke we over Ponta Delagada Tijd voor een relaxte dag want Laurens had weer een fiks aantal wedstrijden op het programma staan. De laptop draaideoveruren en ik ben na het eten maar eens de stad in geweest. De hoofdstadis niet groot maar tel wel vele kerken De ontkerkeling betsaat hier nog niet want alle torens luidden om het hardst. Ondertussen zat Laurens bij PSV Ajax en daarna Vitesse Ado Dat zal me allemaal worst wezen Ik vlieg geen 4 uur voor een groen schermpje. Nu worstel Laurens om een live verbindingmet Barcelona en Madris (of zoiets)

Kras hield een voorstelling van ons programma op dit eiland en daar ben ik maar geweest. Dwwars door de stad heen maar een mooie wandeling. Maandag hebben we vrij en disndag beginnen de excursies met een walvis-safari. Vele blauwe vinvissen gaan naar hun paaigronden en bunkeren op de Azoren. ook potvissen en dolfijnen. We gaan met een zodiac de zee op en dit is niets voor mensen die gevoelig zijn voor zeeziekte. Hopelijk overleeft Laurens dat. Inmiddels begint het hier wat te duisteren. Het is nu half negen en bij jullie alweer half elf. Aan die tijd hier wen je zo. De wind blijft heerlijk maar het were kan snel veranderen hier. Dat hebgje op de Oceaan maar de genoegens van vandaag nemen ze ons niet meer af!