We zitten nu in Lauang Bajo helemaal aan het uiterste noordwesten van Flores. We gaan het eiland morgen per boot verlaten. Maar vandaag genieten we nog volop van een erg luxe hotel buiten de stad aan zee. We gaan poer boot dan naar de kleine eilanden voor de kust op tenslotte op Sumbawa te arriveren. We blijven dan drie dagen op de boot dus dan is er geen Peterbaas.  Alles verder in orde Alleen een kleine piep in mijn oren omdat de busgids zo leip was de microfoon te laten rondzingen. Het is al wat beter maar nog niet weg. Gelukkig geen bus meer voorlopig en zo ja dan gaan de oordoppen in; je moet hier overal aan denken..

Gisterenmorgen was het  maandag en zijn we vanuit Bajawo in de bergen vertrokken naar de kust. Het eiland Flores is zodanig dat je telkens als je naar een redelijk dorp wilt, moer afdalen naar zee. De eerste stop was een Arak-proeverij aan de kust in een dorpje. De arak is een drank die uit de palmboom wordt gewonnen. Eerst klimt de oppasser in de stam zo'n 18 meter omhoog als een aap In de kroon met bladeren hangen de vruchten die in emmers druppelen. De emmers worden boven bij elkaar gegoten en de appjesman komt weer naar beneden Daar wordt de arak gedistilleerd en in waterflesjes gedaan Die worden aan de straat in stalletjes verkocht

De drank is sterk en smaakt van naar oude klare. Nier mijn soort Maar er is ook sterke arak met kaneel en suiker. Daarna werd er verder gereden Nu weer omhoog want er zijn geen kustwegen. In de bergen zijn we gestopt voor wat fruit langs de weg  Meestal doerians en passievruchten De doerians ruiken zeer sterk en zijn niet gewenst in de bus. Tijdens een pauze in een dorpje stak een man de weg over en werd aangereden door een brommertje; man en berijder gewond aan de voeten en benen. Onze arts Sjoerd kon voor het eerst met de Djoser hulpkist aan de slag. Verder ging het weer tot Ruteng. Onze overnachtingsplaats. Weer lekker koel hier in de bergen. De laatste dag aan de zuikust van Flores. Ruteng is een rommelige en drukke stad zonder toeristen. Op zoek naar de markt Werden we omringd door jongens die hun engels wilden testen. Maar niemand kun vertellen waar de markt was...

Snel terug want er kwamen er steeds meer bij. Zwaan kleef aan.  We moesen checklistysts tekenen van de school van de jongens Gelukkig geen punten geven. Het was nada. Omdat mij Indo telefoon het niet meer deed ben ik met een paar zogenaamde helpers naar een stalletje van SimPaty gegaan. Ook hier kon ik met handen en voeten het probleem duidelijk maken Er kwamen enkel weer meer jongens bij. Nieuwsgierig of  voor het Engels? Ik denk het eerste Het probleem was na een half uur gedoe verholpen. We hebben nog even met Mustari in Makassar geappt via een beeldverbinding.  Daarna met de hele club weer terug naar het hotel. De jongens naar huis gestuurd en gauw gaan slapen. Mijn kamergenoot is acteur en heeft zelfs in Medisch Centrum West gespeeld.  Hij heeft ook hoorspelen geschreven.  In de avond hebben we samen Padang (kiezen uit kant en klare schaaltjes) gegeten bij een Mingabouwresataurant uit Bukitingi (Sumatra) Ik ben daar geweest met de zus van Peter R de Vries in het gezelschap. De man genoot van mijn verhalen daar. 

Vanochtend was het vroeg dag. Weer naar beneden rijden. Dee attractie was de spinnewebrijstvelden. Hier zijn de rijstvelden als taartpunten in een circel gegroepeerd. Vanuit de berg waar we op moesten klauteren was dat een apart gezicht.  Verder nog een stop bij een rijstveld Maar Eko vreesde voor slangen. Een deel was met bamboestokken platgeslagen door  de locals. Waarschijnlijk vanwege een slang. Doe jagen op muizen in de velden. Nu was de lunch bij een bakkerij Voor de Indos iets heel bijzonders Alles is hier namelijk Nasi Putih oftewel witte rijst. Het was nog een hele tocht naar Luang Bajo We moeten schuin het hele eiland over Weer klimmen en dalen en niks dan bamboebossen. Uiteindelijk bereikten we de noord-westkust bij Luang. 

Het hotel hier is een betonnen kolos in het niemandsland. Bloedheet nu want we zijn de koele bergen en de airco gewend. Hier kunnen we de middag en avond doorbrengen want morgen wacht de bootocht Het hotel is echt superdeluxe en er is een zwembad achter en de zee. In de middag daar de lunch gebruikt. Voor 125.000 roepies ( 6,50) eet je daar een driegangenbuffet. Onze arst Sjoerd is met zijn vrouw naar het naburige Atlantis gegaan Daar betaalde hij voor twee man bijna 6 ton.  600.000 roepies. Dat is een afrader dus. Lekker gezwommen in het lauwarme water en even naarde zonsondergang geweest.  De koelte komt er nu langzaam aan. Bij jullie is het weer ingestort zag ik Morgen de boot op en daar zal het door de zeee ook wel redelijk zijn Maar de chinese waaier gaat mee!  De films en foto's zijn ondertussen geweldig ! Kleurrijk en onverwacht Dat wordt genieten straks! Mijn nieuwe kamergenoot is de rust zelve Hij is analist bij het van Leeuwenhoekziekenhuis in A'dam Maar hij zegt zeer weinbig en leest veel  Lekker makkelijk toch?