gelukkig zijn we Beilze stad kwijt. We voelden ons das niet erg op ons gemak. In de avond hebben we toch een paar rare snuitet's gezien en vanochtend kon op de bank een kerel zijn handen niet thuishouden toen Laurens in de rij stond. Je moet je hier niet laten afleiden is de boodschap. Want dan slaan ze hun slag.

Met de superspeedboot zijn we om half 11 vetrokken naar Caye Caulker. Een twintigtal kilometers over het water scheren met iets van 50 km per uur. Na drie kwartier ben je er en kom je in een andere wereld. inderdaad hier gaat alles een tandje terug. Geen verkeer meer maar golfkarretjes, zanderige straten en veel mestiezen Met Bob Marley outfit. reggae is hier de enige muziek die je hoort behalve bij de jongerensoos aan de zuidkant.

Laurens keek zijn ogen uit en had het continu overs superchill en erg vet. vanuit de aankomststeiger zie je al de rijen palmen en de strandjes die het minieilandje omzomen. Overal kokosnoten op de grond en veelkleurige winkeltjes. Het is wel erg uitgebreid vergeleken met 15jaar geleden. Toms Cabin moet er nog zijn maar is nog niet gevonden...

Een paar dagen rust dus. Vanmiddag naar de zuidkant gegaan waar Laurens zich vergaapte aan de meiden. In alle maten ruim aanwezig. Hè joh moet je zien daar. Toch echt niet normaal? Rustig aangedaan vanmiddag wat chillen en zwemmen. Lau had nog oogcontact gehad met een chick maar het werd niets. Daarna wat eten, en genoten van de lucht van de barbecuers. Hier komen we wanavond terug..helaas waren ze er niet meer.

Laurens heeft zijn eerste joggingrondje er opzitten aan het einde van de middag. Te warm en mer rode koontjes kwam hij terug. Ondertussen wat gekletst met Canadezen uit Halifax. Echt alles een tandje lager hier en morgen ook! Lau wilde perse terug naar De Split, het zuidelijke deel, in de avond. De chick van vanmiddag speelde nog in zijn hoofd. Meer dan een bar en wat groepjes hangjongeren hebben we niet meer gezien.

De Canadezen zijn nu luidruchtig aan een kaartspelletje begonnen, hun vlag hangt onde de veranda van de eerste etage van ons hotelletje en de ventilator staat de kamer wat af te koelen.Tijd om nog een Belikin biertje te pakken en dan in de warme kamer wat te gaan soezen..

Nee, reisleider wordt nog even niet hoewel Alex net als mijn zus me daarop attent maakten. Mocht het vervoer in ons land daadwerkelijk in de soep lopen danken ik wel adviezen uitbrengen .